Blozen met Bo | Valentijn

Oh jeetje, we zitten nog maar net in het nieuwe jaar en ik ga het waarschijnlijk al flink opschudden door mijn gloednieuwe Valentijnseditie van Blozen met Bo. Of zullen we het voor deze keer maar eens veranderen in “Brommen met Bo” (en voor de Amsterdammers onder ons; neen, ik zit niet in de bajes).

Doe maar gewoon normaal

Voordat jullie een campagne op sociale media starten om mijn schrijfsels van de kanalen te verwijderen omdat ik wellicht iets controversieels ga zeggen, hear me out! Ik denk namelijk dat ik een duidelijk en krachtig argument kan geven waarom ik in het volste recht sta om Valentijnsdag uit te kotsen. Het is niet dat ik een hekel heb aan liefde, romantiek of zelfs superleuke über verliefde stellen. Ik ben echt dol op al die dingen (oké, soms word ik wat vervelend van de klefje-befje koppels, eerlijk is eerlijk). Maar ik ben een gelukkig vrouw, zéker in mijn relatie.

Maar waar komt die duivelskunst vandaan, Bo? – hoor ik je vragen. Wat ik vervelend vind, is een dag die echte liefde lijkt, te ondermijnen door er een commerciële snoepgoed editie van te maken. Even een voorbeeld: de op Valentijnsdag gecommercialiseerde versie van liefde, is voor ware liefde zoals, een stuk selderij is voor iemand op dieet. Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar wanneer ik op dieet ben is dit geen gastronomische maaltijd waar ik naar uitkijk. Het geeft nauwelijks voldoening. Ik hunker dan naar een vette snack, frikandelletje speciaal ofzo.

Gepresenteerd op een gouden dienblad

Bloemenwinkels, kaartmaatschappijen en alle andere bedrijven die geld kunnen verdienen, steken alles in het zicht om partners te stimuleren om op Valentijnsdag uit te pakken. Sterker nog, het wordt bijna als verplicht beschouwd. Je kunt geen winkel binnengaan. geen website bezoeken zonder te struikelen over oogverblindende hartjeskaarten, gigantische ballonboeketten en extra grote lolly’s in de vorm van teddyberen. De partners in ons leven kopen van alles en dat wordt verpakt in rood inpakpapier, ze haasten zich naar huis en overhandigen het aan ons, want ja … dat is wat ze ‘horen te doen’. En we zijn zulke kuddedieren dat we het ook nog van ze verwachten! Niets zegt liefde zoals rood inpakpapier met een mooie grote strik eromheen. Ik vind het allemaal zo teleurstellend.

Maar wat is Valentijn dan wel?

Ik maak bezwaar tegen het commerciële idee en beeld van liefde dat dicteert hoe een verliefde partner geacht wordt zijn of haar genegenheid te uiten. Volgens ‘de boekjes’ gaat het om het grote gebaar: een dozijn rozen inclusief een fanfare die je geliefde bezoekt op het werk, reserveringen bij een duur (het liefst Michelinster-waardig) restaurant, flesje bubbels, misselijkmakend grote chocoladerepen of een oogverblindend sieraad. Op zichzelf is er niets mis met al die dingen, maar het lijkt allemaal zo geknutseld en het ontbreekt aan spontaniteit.

Romantische momenten zijn belangrijk, maar wat maakt romantiek echt en puur? Voor mij zijn het niet de geforceerde ‘grote gebaren’ die onze samenleving als romantisch beschouwt. Vooral niet de dingen die je met al je volgers op Instagram en Facebook moet delen. (Zo van; kijk eens .. mijn hubby / wifey is de beste Valentijn evaaah). In plaats daarvan denk ik dat liefde het beste tot uiting komt in de kleine dagelijkse dingen en de spontane acties die we maken in een relatie. Het is luisteren naar een geliefde wanneer je daar eigenlijk geen tijd voor hebt. Ervoor kiezen om te vergeven als we er absoluut tegen zijn. Het is net dat kleine gebaar extra op een dag dat ze het niet verwachten. Die ene hand die uitreikt op een moment dat ze het nodig hebben. Dat is liefde!

Het zijn en blijven nog steeds de kleine dingen

Ik wil hiermee zeker niet de mensen die gek van rozen en champagne zijn afvallen. Deze dingen zijn namelijk prachtig en eenieder verdient het om zich geliefd te voelen! Ik pak namelijk dat flesje en dat boeket met twee handen aan als het voor mij staat. (ik lijk wel gek als ik het niet doe!) Maar ik sta vooral open voor échtheid.

Gevoelens zijn vluchtig en gemakkelijk te veranderen. Ware liefde is een blijvende keuze en de herhaalde actie om het altijd samen te blijven doen. Het zijn de ‘niet-zo-glamoureuze’ momenten die samen worden gedeeld als een solide fundering. Hoewel een taart met zuurstokjes, aardbeienvulling en roze ijskoekjes zeker schattig is, doet het niets af aan de echte, volwassen liefde die ik voel voor mijn partner die denkt dat ik mooi ben, zelfs na 3 uur slaap, met kindersnotjes op mijn trui én wallen tot aan mijn knieën.

Daar proost ik op!

Ik zal jullie dus geen fijne Valentijnsdag wensen. Zoveel meer wens ik, echte liefde – puur en rauw. Keihard vallen en weer opstaan (want vallen is niet erg hè, blijven liggen wel). Ik gun jullie de wereld met een roze bril, iedere dag. Niet alleen die 14e van februari.

En ik gun jullie een kans om even weer de “controle” terug te pakken (Fuck het commerciële beeld van liefde!) Dus, gebruik deze maar even: BMB5EURO (*voor €5,00 korting op het hele assortiment) maakt een hoop goed voor die doos chocolade van de plaatselijke supermarkt die toch niet te vreten was.

Liefs, Bo

*voor bestellingen boven de 50,- (te gebruiken t/m 24 februari)