KAAT | Internationale Vrouwendag!

Het is nog steeds nodig!

Het is vandaag Internationale Vrouwendag! Feest! Want ja, ik vind echt dat we dat moeten vieren. Hoe fijn het ook is om vrouw te zijn (dat vind ik in elk geval), wij als vrouw hebben het nog steeds zwaarder dan de man. En zolang er ongelijkheid is, is er een Internationale Vrouwendag nodig!

Helaas vrees ik dat dat nog even zo blijft. Er is nog steeds een fameuze loonkloof (wat wil zeggen dat mannen beduidend meer verdienen dan vrouwen) en wat ik minstens even zorgwekkend vind: er is ook nog steeds een grote orgasmekloof! Dit wil zeggen dat waar 95% van de mannen aangeeft altijd of bijna altijd een orgasme te ervaren tijdens de seks, dit maar voor 65% voor de vrouwen het geval is. Een verschil van maar liefst 30%!! Veel te veel als je het mij vraagt. Want een orgasme doet deugd en is bevrijdend. Bovendien lijkt deze orgasmekloof mij ook te insinueren dat vrouwen minder van de seks genieten en toch vaker seks hebben in het teken van genot van hun partner dan in teken van hun eigen genot. Doodzonde! Wij als vrouw zouden onszelf goede seks moeten gunnen en hier ook achteraan durven gaan.

Een interne criticus die het allemaal vergalt

Toch merk ik in mijn praktijk dat dat veel gemakkelijker gezegd dan gedaan is. Want ja, wij zijn allemaal kinderen/dochters van onze tijd. De meesten van ons, ook ik, zijn opgevoed met het idee dat seks toch vooral iets voor mannen is en dat je als vrouw niet te seksueel mag zijn of niemand neemt je nog serieus. Als ik vroeger naar school ging, spoorde mijn mama mij altijd aan om mijn bloesje hoger op te trekken, want wat zouden de leerkrachten niet denken van dat beetje decolleté? En toen mijn eerste vriendje het uitmaakte, had mijn moeder vooral veel schrik omdat ik nu al één sekspartner gehad had. Wat zou de volgende daar wel niet van vinden?

Allemaal ervaringen die we bewust of onbewust meenemen en internaliseren. De stem van onze moeder/vader/eerste vriendje/… wordt deel van onszelf en bepaalt mee hoe we naar onszelf kijken. Afstand nemen van die stem is niet zo simpel. Ik zeg altijd: je mag die stem wel horen, maar probeer er niet naar te luisteren. Een essentieel verschil! Maar 35 jaar brainwashing (in mijn geval dan) dat krijg je er niet zomaar uit natuurlijk…

Red de volgende generatie!

Daarom denk ik dat het vooral belangrijk is dat wij het anders doen naar de volgende generatie toe. Wij zitten al met zijn allen opgescheept met die vrouwonvriendelijke, interne criticus, laten we ervoor zorgen dat die bij onze kinderen niet op de schouder zit! Sinds ik zelf kinderen heb probeer ik hier heel bewust mee om te gaan en in deze blog geef ik jullie graag enkele tips!

Ik snap dat dit geen vanzelfsprekende tips zijn, maar zowel je kinderen als hun toekomstige partner zijn hiermee gebaat. Echt waar, in hun vrouwelijke kracht staan (of als je zonen hebt: de vrouwelijke kracht durven zien en ruimte geven) is het mooiste geschenk dat je ze kan geven! En wat is nou een beter moment om te beginnen, dan Internationale Vrouwendag?!

Laten we het beter doen!

Daarom denk ik dat het vooral belangrijk is dat wij het anders doen naar de volgende generatie toe. Wij zitten al met zijn allen opgescheept met die vrouwonvriendelijke, interne criticus. Laten we er voor zorgen dat die bij onze kinderen niet op de schouder zit! Sinds ik zelf kinderen heb probeer ik hier heel bewust mee om te gaan en in deze blog geef ik jullie graag enkele tips!

1.     Wees je bewust van je eigen interne criticus en waardenkader en bekijk met je partner wat je wel of juist niet wil doorgeven.

Zoals aangehaald hebben we alleen ingeplante ideeën waar we het misschien niet mee eens zijn. Onze partner heeft die ook. Dat kan en dat mag, maar belangrijk is om jezelf daarop te betrappen. Ga daarom het gesprek met je partner aan: welke visie heeft hij/zij meegekregen op vlak van seksualiteit? Hoe ziet hij/zij vrouwelijke seksualiteit? Wat willen jullie hierin meegeven aan jullie kinderen? En wat juist niet? Hoe kunnen jullie hier bewust op inzetten? Schrijf de antwoorden op deze vragen gerust op, op die manier krijgen ze wat meer gewicht en kunnen jullie er in de toekomst nog eens bewust bij stilstaan!

2. Gebruik de juiste benamingen voor de mannelijke en vrouwelijke anatomie.

Dat lijkt wat triviaal, maar taal doet ertoe. Taal bepaalt immers door welke bril we naar de werkelijkheid kijken. Wanneer we onze kinderen bijvoorbeeld leren dat vrouwen een spleetje of een voorbips hebben, wat leren we ze dan eigenlijk? Spreek over een penis en vulva. En probeer het ook over vulvalippen te hebben, in plaats van over schaamlippen. Juist is juist en schaamte is niet nodig!

3. Ga eens kritische door je boekenkast/afspeellijsten

Onze kinderen leren veel door wat we ze vertellen. We moeten dus wat voorzichtig zijn met wat we ze vertellen. Bekijk eens kritisch welke films en boeken je loslaat op je kinderen. Zijn de vrouwen altijd de weerloze prinsessen die gered moeten worden? Is de man steeds de held? Of zitten er evenveel films/boeken bij waarbij dat omgekeerd Probeer deze verhouding te bewaken, hoe uitdagend dat ook is!

4. Breng je kinderen vanaf hun geboorte gevoel voor hun lichamelijke zelfbeschikking bij.

Het lijf van je kinderen is van hen, zij mogen dus ook bepalen wat ermee gebeurt. Als ze geen kus aan oma willen geven, moet dat dus niet. Ook al vindt Oma dat misschien moeilijk. Je kinderen moeten hun lichamelijke grenzen niet overschrijden om iemand anders gelukkig te maken. Leer je kinderen stop zeggen én luister er ook naar als ze stop zeggen. Doe dit al vanaf dat ze baby zijn, zodat het goed verankerd wordt in hun zijn.

5. Vooral: tracht zelf het goed voorbeeld te geven. Monkey see, monkey do.

De belangrijkste, maar ook de moeilijkste (dat vind ik toch): geef zelf het goede voorbeeld. Spreek jezelf niet negatief toe (zeker niet wanneer ze dit horen), roddel niet over andere vrouwen, gedraag je gelijkwaardig in je relatie. Wees de feminist die je hoort te zijn om van je kinderen ook feministen te maken. De toekomst heeft het nodig!

Ik snap dat dit geen vanzelfsprekende tips zijn, maar zowel je kinderen als hun toekomstige partner zijn hiermee gebaat. Echt waar, in hun vrouwelijke kracht staan (of als je zonen hebt: de vrouwelijke kracht durven zien en ruimte geven) is het mooiste geschenk dat je ze kan geven! En wat is nou een betere dag om hiermee te beginnen, dan Internationale Vrouwendag?