Blozen met Bo | Jaloezie

Jaloezie is een emotie die we allemaal kennen. Het is die knagende, ongemakkelijke sensatie in je buik wanneer iemand anders iets heeft wat jij graag zou willen bezitten. (Ja ja, doe maar niet heilig nu. Zelfs jij bent een keer jaloers geweest, geef maar toe jaloers kreng!) Wanneer de liefde van je leven ineens interesse toont in iemand anders of wanneer het bij iemand anders op het werk nèt even wat beter gaat. Het is een gevoel wat we vaak proberen te vermijden, negeren of zelfs ontkennen. Maar laten we eerlijk zijn, we hebben allemaal wel eens jaloersheid gevoeld. Ze komt in vele soorten en maten, sta mij toe jullie mee te nemen in de verscheidende vormen waarin jaloezie ons de kop op steekt.

De ongewenste metgezel

Liefde, de speeltuin van jaloezie. We hebben allemaal wel eens die momenten gehad waarop je partner met iemand lacht (iemand anders dan jij!) en je denkt: ‘Waarom lach je met deze persoon?’, ‘Ben ik soms niet grappig genoeg?’ Of erger nog, je begint zelfs te twijfelen aan jullie liefde en denkt dat ze misschien iemand anders leuker vinden. Deze gedachten worden allemaal gevormd door dat kleine groene monstertje genaamd jaloezie. En een afgunst die we dan kunnen voelen, naar onszelf, naar de persoon in kwestie die ‘leuker gevonden wordt’ en zelfs naar onze hele relatie! My oh my, wat doet jaloezie gekke dingen met de mens.

Maar ze komt niet alleen in de liefde de hoek om kijken, nee op werk bijvoorbeeld, vermomt jaloezie zich vaak als afgunst richting die ene collega die altijd lijkt te shinen. Je weet wel, die ene persoon die zo diep in het holletje van ….. moet ik door gaan? Enfin, je snapt hem vast! Ze promoveren, krijgen bonussen. En jij zit daar met je bakkie koude pleur, afvragend waarom je leidinggevende nooit een vergadering heeft met jouw naam erop.

Oh en laten we vooral het online-platform niet vergeten, we leven tenslotte anno 2023 en dit houdt ons op dagelijkse basis veel bezig. Neem bijvoorbeeld Instagram, deze staat tegenwoordig vol met mensen die altijd lijken te stralen. Ze reizen de wereld rond, eten de meest fotogenieke maaltijden en lijken altijd een stralende glimlach op hun gezicht te hebben. En knap dat ze zijn, jeetjeminá zo ontzettend knap! Je kan er vast een paar opnoemen, niet? En jij dan? Jij zit daar op je bank, in je joggingbroek, met een zak chips en vraagt je af waar je verkeerd bent afgeslagen.

Ben ik nou jaloers?  

Zelfs ik, met al mijn ‘intelligentie’, ben niet immuun voor dat kleine groene opdondertje! Ik geef het toe, soms ben ik ook een jaloers kreng! (een best grote hoor!). Ik dacht altijd dat ik nooit jaloers kon worden, ik had het simpelweg nog nooit gevoelt. Dus ja, dan zal het er wel niet zijn. Niets was minder waar toen ik daar was, smoorverliefd op mijn partner, denkende dat ik een soort relatie-guru was zonder ook maar een spoor van jaloezie. Nou, dat veranderde snel toen mijn partner plotseling een bericht ontving op haar telefoon van iemand ‘uit het verleden’. (ja, want ook al wil ik dit niet geloven en krijg ik er kots neigingen van – voor mij had mijn partner ook een leven en seks! Seks! BAH – met andere mensen … iemand anders dan ik!). Het was een onschuldig berichtje hoor: ‘Hoi, hoe gaat het?’ en ‘Lang niet gesproken!’. Maar oh, die jaloezie begon bij mij als een klein vonkje en werd snel een laaiend vuur in mijn hoofd.

Ik kon het niet helpen, maar begon te fantaseren over hun gedeelde herinneringen, diepzinnige gesprekken, passie en naaktheid. Natuurlijk probeerde ik cool te blijven, oh zo cool. Ik probeerde tegen mijzelf te zeggen: ‘Bo, geen reden tot jaloezie hier. Ze is met jou om een reden, toch?’ Kom op! Get yourself together, woman! Maar ergens diep van binnen knaagde die jaloezie. (Je weet wel als een klein hamstertje aan zo’n vers stuk steen dat blijkbaar goed voor hun tanden is).

Bemoei je met je eigen leven

O, wat ging het knagen … wat moet dat wijf van mijn vrouw?! Waarom appt ze? Mist ze haar? Heeft ze jeuk. Ga gewoon even weg en laat ons met rust! Dit is overigens altijd zo hè, op het moment dat we single zijn is er niemand te bekennen. Maar op het moment dat we ein-de-lijk gelukkig in de liefde zijn dan lijken ze ineens van alle kanten op te duiken. Staan ze te wachten in de rij! Nee. Doe maar niet. Laat ons met rust, bemoei je met je eigen leven!

Ik vroeg mijn partner niet rechtstreeks over het bericht. Nee natuurlijk niet, ik leek wel gek! Vooral niet laten merken dat je jaloers bent, Bo! In plaats daarvan begon ik ‘subtiele’ vragen te stellen: ‘Wie was dat ook alweer?’ en ‘Hoe goed kenden jullie elkaar?’ – Je kent ze wel, van die typische jaloerse partnervragen die we allemaal wel eens gesteld hebben (ja, jij ook heilige Karen!). Maar gelukkig werd ik al snel herinnerd aan iets belangrijks: vertrouwen is de hoeksteen van elke gezonde relatie. Ik wist dat ik mijn partner moest vertrouwen en dat jaloezie slechts een teken was mijn eigen onzekerheden. Mijn partner reageerde oprecht en stelde me gerust dat het verleden het verleden is en dat zij bij mij wilde zijn.

Ik wil, ik kan, ik doe het!

Dus uiteindelijk overwon ik die jaloerse gevoelens (nou ja, bijna allemaal dan.. als iemand 1 seconden te lang kijkt naar mijn geliefde dan ga ik nog net niet grommen!) en herinnerde ik mijzelf eraan dat liefde sterker is dan een oude vlam, sterker is dan een leuk gesprek en meer waard is dan iemand die 3 keer een ‘double take’ doet.

Serieus lieve lezers, wat betreft jaloezie op het werk: dit is, als je het mij vraagt, als een wedstrijd tussen schildpadden. Iedereen komt er uiteindelijk wel. Succes heeft geen haast! Dus, haal gewoon even diep adem en herinner jezelf eraan dat je op je eigen tempo groeit in je successen en geniet van deze rit.

En hier is de grap: geluk is niet altijd Instagram-waardig. Het is een grillige metgezel die zich niet laat vangen in filters en hashtags. Dus lach eens om jezelf, maak die zak chips baas en besef dat geluk in de kleine dingen zit, zelfs als die dingen niet op je feed of ‘FYP’ verschijnen.

Op weg naar zelfacceptatie en geluk

Dus, in een wereld vol jaloezie, waarin we allemaal wel eens die groene monsterlijke emotie voelen (en wellicht niet tonen!), is het cruciaal om te onthouden dat vertrouwen, geluk en liefde sterker zijn dan onze onzekerheden. Of het nu in de liefde, op het werk of online is, laten we die jaloezie omarmen als een kans om te groeien, te leren en onszelf beter te begrijpen. Uiteindelijk draait het om de reis van zelfacceptatie en het vinden van geluk in de eenvoudige ongefilterde momenten van het leven.

Laten we het juk van jaloezie van onze schouders schudden, genieten van de rit op ons eigen tempo en waarderen wat er echt toe doet.

En worden we een keer jaloers? Tja, shit happens! Dan duiken we ons nest in, slapen we er een nachtje over en beginnen we morgen gewoon weer opnieuw.

Liefs, Bo