Kaat | Eerste hulp bij ontrouw

 

Overspel blijft taboe

Ik schreef al tientallen blogs voor LadiesNight. Noem een spicy onderwerp en de kans is groot dat ik me er (speciaal voor LadiesNight) al in verdiept heb. Van je eerste keer BDSM of pegging tot het betere vingerwerk, wilde fantasieën en tips voor een stomende 69-sessie: bijna alles vloeide hier al eens uit mijn pen. Behalve ontrouw, realiseerde ik me laatst. En dat is eigenlijk vreemd, zeker aangezien mijn vorige boek ‘Eerste Hulp bij Ontrouw’ (EHBO dus) daar volledig aan gewijd is. Misschien ben ik zelf ook nog wat gevoelig voor het taboe dat rond ontrouw hangt? Het blijft blijkbaar iets waarover nauwelijks gesproken wordt, en dus ook weinig over geschreven.

Zonde, als je het mij vraagt. Want ontrouw is zo oud als de mensheid. En hoe graag we het ook negeren, het komt nog altijd ontzettend vaak voor.

Niemand is er veilig voor…

Door mijn werk in de praktijk durf ik zelfs te stellen dat de helft van de mensen ooit in zijn of haar leven ontrouw zal zijn. En als je bedenkt dat een relatie meestal twee mensen telt en we in ons leven meerdere relaties aangaan, dan is het bijna onvermijdelijk dat we er ooit mee te maken krijgen. Een pittige waarheid die we liever niet horen, want diep vanbinnen hopen we allemaal dat wij op een of andere magische manier gespaard blijven. Maar helaas, lieve lezer, dat is niet zo. Het kan jou, het kan jullie, ook overkomen.

Het goede nieuws? Ontrouw hoeft niet het einde (of het begin van het einde) te betekenen. Ik zie in mijn praktijk veel koppels die het overleven. Sterker nog: ik zie koppels die er nadien zelfs sterker uitkomen. Die beter communiceren, eerlijker worden over hun verlangens, en elkaar weer echt gaan zien.

5 tips om helpend te reageren bij ontrouw

Daarom geef ik je graag vijf tips mee, voor het geval jij en je partner met ontrouw te maken krijgen:

1. Neem de eerste zes maanden geen beslissingen

Wanneer ontrouw uitkomt, beland je als koppel in een emotionele rollercoaster. Boos, verdrietig, geil, verliefd en dat soms allemaal tegelijk. De emoties vliegen alle kanten op terwijl je nog in shock bent. Geen ideaal moment om belangrijke beslissingen te nemen. Dus doe dat ook niet. Gun jezelf en elkaar minstens zes maanden de tijd om te voelen, verwerken en ontdekken wat jullie écht willen.

2. Brute eerlijkheid (maar onthoud: wat je weet, kun je nooit meer ontweten)

Vaak wordt ontrouw lange tijd verzwegen, tot het uiteindelijk toch uitkomt. In paniek blijft de ontrouwe partner vaak liegen, uit angst voor het verlies van de relatie, maar ook om zichzelf te beschermen. Sommigen denken zelfs dat ze hun partner zo sparen, maar dat is meestal niet het geval. Want de waarheid komt bijna altijd aan het licht. En telkens er iets nieuws opduikt, doet dat opnieuw pijn én wordt het vertrouwen weer van nul opgebouwd. Dodelijk vermoeiend.

Beter leg je vanaf het begin alles op tafel, hoe pijnlijk ook. Beter meteen door die zure appel heen bijten. Als bedrogen partner is het dan wel belangrijk dat je bewust kiest welke informatie voor jou helpend is. Weten hoe groot zijn penis of haar borsten waren, en wat ze daar precies mee deden, helpt meestal niet. Pas op met zelfkwelling. Niet alle details brengen je verder.

3. Beslis samen wie je inlicht

Wanneer de bom barst, is het verleidelijk om veel mensen in vertrouwen te nemen. Logisch: je zit met een hoop pijn en emoties. Toch is het niet verstandig om iedereen op de hoogte te brengen. Iedereen heeft een mening, en die mening zal je vroeg of laat te horen krijgen, of je daar nu op zit te wachten of niet. Zeker als mensen zwart-wit denken over ontrouw, kunnen hun reacties extra verwarrend zijn als jullie besluiten samen te blijven.

Tegelijk raad ik ook niet aan om helemaal niemand in te lichten. Je moet ergens terecht kunnen. Kies daarom samen vijf mensen uit bij wie je je verhaal kwijt wilt, en beperk het tot dat groepje.

4. Plan vaste momenten om erover te praten

In het begin wil je misschien constant praten over wat er gebeurd is. Elk gesprek lijkt toch die kant op te gaan, en vaak eindigt het in ruzie. Vermoeiend, voor jullie allebei. Kies daarom twee vaste momenten per week waarop jullie rustig de tijd nemen om het gesprek aan te gaan. De ontrouwe partner bewaakt die momenten en zorgt ervoor dat ze er ook daadwerkelijk van komen.

Zo blijft het bespreekbaar, zonder dat het jullie hele relatie overneemt.

5. Controle mag even, maar niet te lang!

Vertrouwen moet opnieuw opgebouwd worden, en dat vraagt tijd. Zeker in het begin is er weinig om op te steunen. Daarom vind ik dat controle (zoals in telefoons, mails of social media kijken) in de eerste zes maanden begrijpelijk is. Het geeft tijdelijk wat houvast. Maar eens het vertrouwen terug wat gegroeid is, is het belangrijk om de controle ook weer los te laten. Niemand wil leven als een detective, of samen zijn met iemand die er een is.

Onthoud: dit zijn richtlijnen, geen regels. Het blijft een moeilijk en intens proces. Voel je dat jullie vastlopen, wees dan niet bang om hulp te zoeken. Relatietherapeuten, seksuologen; wij zijn er voor jullie. Om te helpen zoeken én om te helpen dragen.

En om toch met een glimlach af te sluiten: binnenkort verschijnt mijn nieuwe boek Hitsig. Een nog stevigere toevoeging aan je nachtkastje – euh, boekenkast. Daarover vertel ik meer in mijn volgende blog!